Meer informatie
“Door de lelies het drijfhout niet meer zien”

Grote zeelelie kolonie

Reuzenkolonie van fossiele zeelelies op onzichtbare stam van drijfhout

Afmetingen: 320x 100 x 21 cm
110 kg

Geologisch tijdperk: Onder Jura, ca 180 miljoen jaar 
Vindplaats: Holzmaden, Duitsland

Zeelelies

Zeelelies. Holzmaden, Duitsland

Algemeen over crinoiden (zeelelies)

Crinoïden zijn zeedieren die behoren tot de Echinodermata. Ze zijn verwant aan de zeesterren, zee-egels, broze sterren en zeekomkommers. 
Ze verschenen voor het eerst op aarde in het Ordovicium, zo'n 480 miljoen jaar geleden, en ontwikkelden zich snel tot een van de meest dominante soorten in die tijd.

Er zijn twee soorten crinoïden, de vrijzwemmende die vanwege hun uiterlijk veersterren worden genoemd, en de crinoïden die met een steel aan de bodem vastzitten, die begrijpelijkerwijs zeelelies worden genoemd omdat ze op bloemen lijken.
Ze gebruiken deze "bloem" om voedseldeeltjes uit het water te filteren. 
Terwijl sommige leden van de Echinodermata zich kunnen voortplanten door klonen, kunnen crinoïden dat niet. 
Ze planten zich voort door middel van sperma en eitjes, waardoor ze nogal kwetsbaar zijn.
Maar aan de andere kant zijn ze in staat om lichaamsdelen die ze verliezen, bijvoorbeeld door een roofvis, te herstellen. Dit zou het succes van de soort in de geologische geschiedenis kunnen verklaren.

Hoewel ze vroeger in grote aantallen in de wereldzeeën voorkwamen, zijn fossielen van crinoïden vrij zeldzaam. Dat komt omdat ze bijna altijd uit elkaar vallen nadat ze zijn gestorven. Daarom vinden we vaak alleen stukjes van de "bloem" terug of delen van hun lichaam.

Screenshot 2023 07 26 at 16.15.51

2e generatie Roy Masin in Uruguay op zoek naar Amethist

Stone gallery koopt direct bij de bron

Sinds 1963 reist ons familiebedrijf de hele wereld over om alle stukken te vinden en te selecteren.

Wij hebben onlangs deze prachtige plaat verworven, versierd met een betoverende kolonie zeelelies, van een 81-jarige man. Opmerkelijk genoeg had deze oudere heer dit fossiel bijna 40 jaar geleden ontdekt met een goede vriend in het leisteen gebied van Holzmdan, Duitsland. Na het fossiel tientallen jaren te hebben bewaard, besloot hij het de afgelopen twee jaar zorgvuldig te prepareren, waardoor de ware schoonheid ervan zichtbaar werd. Bovendien heeft hij persoonlijk een ingenieus ophangsysteem ontworpen om de elegantie van het fossiel tentoon te stellen.

IMG 1995

Leisteen groeve in Holzmaden, Duitsland

Waar kijk je nu precies naar?

Op de plaat zie je vrijwel uitsluitend crinoïden. Schelpen en het drijfhout liggen eronder verborgen. Zeelelies zien er meestal rond uit als een parasol. De anders typische komvorm van crinoïden ontstaat wanneer de boomstam afdrijft en de crinoïden over de grond trekt. De ronde vorm ontstaat wanneer het water vrijwel stilstaat. De ondiepe Jurazee was kalm tot zeer kalm. Je ziet het ook terug in de stenen uit Holzmaden. De leisteenplaten bestaan ​​uit vele parallelle dunne lagen.

Hoewel de boomstam verborgen is, worden de uiteinden ervan gemarkeerd door een groepje lelies waarvan de stengels naar rechts wijzen: een teken dat er tijdens het eerste deel van het fossilisatieproces sprake was van een zeer lichte stroming (naar links).

Geschiedenis van deze boomstamvondst
Circa 300 miljoen jaar geleden ontstond het supercontinent “Pangea” dat ca 50 miljoen jaar in het Juratijdperk langzaam uit elkaar viel. Hierdoor ontstond er een reuzenzee, de “Jurazee” genoemd, grofweg ter grootte van midden Europa. Het klimaat overal op aarde was subtropisch, nergens op aarde was ijs!

De bomen in die tijd waren coniferen en ginkgo-achtigen. Bomen die door stormen ontworteld werden kwamen in deze Jurazee terecht waarbij het deel dat onder water zat vaak bevolkt werd door mosselen en later door zeelelies. Deze crinoïden wortelden hun stelen in de onderkant van het drifjhout en gebruikten hun kroon om planktonwezens te vangen. De stam zuigt water op, de schelpen en lelies bevatten kalk, wat het soortelijk gewicht verhoogt. Uiteindelijk zinkt het geheel en komt in de anaerobe zone terecht. De bewoners stikken ervan. Onderaan zinken eerst de lelies, dan de schelpen en vervolgens de onderkant van de stam in het sediment. Het hele pakket wordt voortdurend bedekt, geperst en uiteindelijk versteend.

180 miljoen jaar later werd de kolonie ontdekt en voorbereid door verzamelaars in een steengroeve in Zuid Duitsland, op 350 meter boven zeeniveau.

Intussen was de Jurazee verdampt. De Atlantische Oceaan ontstond tussen Noord-Amerika en Europa.

De opgraving en het preparatieproces
Na het bergen van oneindig veel kleine stukjes wordt eerst de bovenkant gemarkeerd. Nadat de stukken gesorteerd en gegroepeerd zijn, een immense puzzel, worden ze aan elkaar gelijmd en begint de voorbereiding van de onderkant. De reden is hun betere staat van bewaring. De bovenzijde, gericht naar het water, is blootgesteld geweest aan golven en aaseters. De onderzijde bevindt zich in het sediment waardoor het veel rustiger heeft kunnen verstenen en daarmee stabieler van samenstelling is geworden.

Hieronder een tekening van de preperateur hoe een zeelelie in de zee leefde.

Adresgegevens

Torenlaan 127
3742 CS Baarn
The Netherlands

035 - 588 22 66
info@stonegallery.nl
www.stonegallery.nl

Contactformulier
Openingstijden

Zaterdag van 12.00 tot 17.00 uur en op  afspraak

Socials
Images 5 removebg preview.1920x0x0x100  Unknown removebg preview   544477 linkedin linkedin logo bw png transparent png.png removebg preview

© 2025 Stone gallery - realisatie StudioDubbel